Nümâye Ne Demek?

Nümâye, Arapça kökenli bir kelime olup, görünme, belli olma, ortaya çıkma anlamlarına gelir. Bir şeyin belirgin hale gelmesi, görünür olması veya açığa çıkması durumunu ifade etmek için kullanılır. Nümâye, aynı zamanda sergileme veya göstermelik anlamlarında da kullanılabilir.

Özellikle tasavvufi ve edebi metinlerde, manevi değerlerin veya içsel hakikatlerin dışa vurması anlamında kullanıldığı görülür. Kişinin ruhsal halinin veya içsel durumunun dışa yansıması da nümâye olarak tanımlanabilir. Bir şeyin görünür hale gelmesi, ortaya çıkması veya açığa çıkması anlamında da yaygın bir şekilde kullanılır.

Örnek Kullanımlar:

• Nümâye gelmek, bir kişinin içsel halinin veya düşüncelerinin dışa yansıması anlamında kullanılabilir.

• Görünüşün nümâyesi olarak, dışsal özelliklerin içsel bir durumu göstermesi anlatılabilir.